@mikadoreo1
Profile
Registered: 7 years, 11 months ago
Art: we Włoszech. We Włoszech, w baroku rzymskiego stanowi bochenek kapitan nowy styl; także większe niż gdzie indziej jest oczywiste w Rzymie, stolicy catholicity, w szczególności nieprzyleganie zjawisko artystyczne do rzeczywistości społecznej, w których rozwija się w pełnej zgodności z przeznaczeniem. W żarem utworów, które Sixtus V i Paweł V rozpoczął, powołujący się na współpracę z autorstwa Maderny, Fontanny, drzwi były wytyczył nowe miejskie plan miasta do wytycznych w perspektywę w kierunku głównych zabytków, scenograficzny struktury bazy do baroku rzymskiego. Następne pokolenia artystów, pod pontyfikatu Papież Urban VIII, doprowadzoną do dojrzewania ukrytej dyskurs. Architektura w przełamywaniu metod klasycznych kompozycji został zrealizowany poprzez krytykę od wewnątrz do klasycznego zamówienia, które prowadzi do rozszerzenia i w nowelizacji: bohaterów w latach około 1630, Gian Lorenzo Bernini i Francesco Borromini, Pietro da Cortona. Pomieszczenia i wielkość, nie więcej związków według prostej geometrii i natychmiast uwidacznia się w jej logikę, stać w polu napięć, że zakręt łukowy a struktury i powierzchni, to skomplikowane, w związku z podporządkowaniem stron. Kopie, nawet w różnorodności wyniki, kościoły ŚŚ. Luca i Martina (1634-50) i Sz Mary pokoju (1656), Pietro da Cortona, S. Carlino alle Quattro Fontane (1634) Borromini i monumentalne scenograficzny roztwór Bernini Kolumnowej do Bazyliki św. Piotra (1656-67), godło odnowionej intencji propagandy papiestwa. Zakład przedsiębiorstwo centrica preferujący eliptycznym, multilobed stellar, (S. Ivo alla Sapienza i Świętej Agnieszki na Piazza Navona Borromini; S. Andrea al Quirinale z Bernini ), zorganizowany wokół punktu podparcia pęd hełmu, który zbiera i usuwa napięcie membering i powierzchniach. W prywatnym budynku, Palazzo Barberini z Bernini ustanawia typ przeznaczony do rozpowszechniania. Architektura i wystrój wnętrz, malowane i rzeźbione, mają wartość "razem" nierozerwalne. Z malarstwa dekoracyjnego w pracach Pietro da Cortona, ks. Pozzo, G.B. Gaulli można skonfigurować jako przezwyciężeniu klasycyzmu z Carracci (Galeria Palazzo Farnese, 1594-96), który również został utworzony punkt wyjścia; alegorycznej obchody Urban VIII w Palazzo Barberini (1633-39), S. Ignatius (1682-98) i jesusa (1672-83) w kościołach homonimiczne, prescinding od wszelkich gości architektonicznych, tworzenia przestrzeni iluzoryczną, które rozszerzają granice architektonicznej struktury poprzez ustanowienie ogólnych przeznaczonych do przekształcenia na całym obszarze europejskim, aż do XVIII wieku zaawansowane (Tiepolo). Na stronie duży bochenek malarstwa dekoracyjnego, tym bardziej medytował doświadczenia artystyczne z Caravaggio, wyrażonych w formie realistycznych i antiretorica, stanowi jeden z wariantów dynamicznego w baroku włoskiego i europejskiego, dając boot do obecnych, że znajdą epigone we Francji, Hiszpanii, we Flandrii (Valentin, Ribera, Elsheimer), w południowych Włoszech (Caracciolo, kapłani) i Tuscany (O. Gentileschi). Konieczne jest, aby powrócić ponownie do pojęcia barok jako jedności sztuki na wejscie na myśl rzeźby: również w tej dziedzinie linijki jest Bernini w szkole (Baratta, płaszczki), które rośnie i rozwija się wokół przedsiębiorstwa "zadaszenie" S. Peter, "Katedrze Saint" i romana fontann, która proponuje nową interpretację malowniczy charakter. Prąd bardziej klasycznym prowadzi do A. Algardi. W południowych Włoszech, w Ligurii, Veneto, Lombardię, Emilia, lokalnych artystów, rozwój, przy odnowionej wrażliwości, jak wiele interpretacji nowego stylu, wynikający z protezą niektórych aspektów baroku rzymskiego na matryce kultury lokalnej, natomiast tamat pozostaje na marginesie tego ruchu. W Lecce (Katedra), Palermo (willi Bagheria), Katanii, interpretacja bardzo plastikowe dekoracyjne i oddziaływuje na powierzchnie ale nie struktury. W Genui na nawet żywej tradycji ścianę ozdabiał zaangażowanie nowych rozwiązań zespół urbanistyczny (via Balbi) i architektoniczne aktywność B. Białe; więcej niż połowy pierwszego wieku dekoracyjne cykli De Ferrari, naturalistycznych rzeźb berniniano Parodi prelude, ze względu na elegancję na kompozycyjną rytmy, do rokokowej. W Wenecji B. Longhena interpretuje w kategoriach barokowy w Santa Maria della Salute, Palladiańskie klasycyzm, natomiast w pracowniach w Strozzi, Fetti, Liss miksowaniu krytycznie wielkiej tradycji malarstwa weneckiego od XVI wieku. W Bolonii, doświadczenia z dekoracyjną quadraturisti, formularzy dynastia z scenografowie Bibiena i Accademia degli Incamminati ciągle żyje w tradycji klasycznej, założona przez Carracci, w pracach G. Reni, Domenichino. W Mediolanie G.B. Crespi, Morazzone i Tanzio da Varallo zinterpretować, w zgodzie z lokalnymi tradycjami pomna ascezą przeciw-reformaci wieku San Carlo, swietej drama jako brzegowe zaproszenie do medytacji i ascezą. Torino wreszcie, stolicy Sabaudii, jest niepoprawną konfigurację wzdłuż wszystkich w XVII wieku jako barokowych miast; jego historyczne i zabytkowe skupia się wokół placów S. Carlo (1637) i zamku, najwyższe przejawy nowej urbanistyki w mieście. Związki z Francją usprawiedliwić przeszukanie monumentalizm opartą na filmowych wcieleń motywy architektoniczne i klasycystycznymi, wyklucza, o potrzebie większej ilości treści, wzorowanej na wyniki śmielej rzymskiego baroku. W dekoracji wnętrz z alegoryczne freski z Guidobono, Dufour (palazzo Madama, Seyter (Pałac Królewski) są unormowane stiuki i nacięcia wykonane przez rzemieślników z Lugano oraz władzami lokalnymi. W physiognomy miasto otwarte międzynarodowe i których Castellamonte położyły ostateczny charakter pracy Guarini (Kaplica Swietego Wanta 1668; Palazzo Carignano, Kolegium Nobles, ca. 1680) współgra z prawdziwości a kontrapunkt, a Juvara, na początku XVIII wieku (Bazylika Superga, 1716; Palazzo Madama, 1718; Palazzina di Stupinigi, 1729-30), z inteligentnym konsystencję. Art: we Francji Barokowy zakłada swój ostateczny kształt wokół dużych fabryk w czasie rzeczywistym w Wersalu (Le Vau, Mansart), Luwr (Perrault), Les Invalides (Bruant, Mansart) i na schemacie dużego miejskiego kwaterunku, ze Place Royale (1605-12) do Placu Vendôme (Mansart, 1677-98), do ogólnych planów Blondl (1686) oraz Bullet (1690); klasyczne physiognomy, niemal polemicznym wobec rozwiązań bardziej heterodox rzymskiego baroku, ściśle związany z absolutystyczne ideologii panowania Ludwika XIV, który staje się paradygmat smaku przez oficjalne organy akademii malarstwa (1648) i architektury (1671). Do klasycyzmu francuskiego nie jest z pewnością renesansowych typu "wedle miary pierdoły, ale podzielał i monumentalne. Na odsłonę kultowej wzór kolumny i pediment, przyjęcie gigantyczne zamówienie osiąga efekt równie retorycznych i elokwentny z najwyższymi wynikami baroku włoskiego. Ogrodów w Wersalu, na Tuileries i królewskie pałace (Marly, Sceaux), uporządkowane według geometrycznej scenografii i rational, stanowią istotny aspekt urbanistyki i architektury barokowej. Wystrój wnętrza oficerów, powierza się gorliwość organizacyjnych Le Brun, uczeń Vouet, i jego szkoły, które korzysta ze współpracy z rzeźbiarzy takich jak Coysevox Girardon i rozwija według precyzyjnych classiciste dyrektyw carraccesco formy. Na tej samej linii, co pozwala na wprowadzenie większej aktywności intelektualnej i literackiej Poussin, podczas gdy tradycja realizm Caravaggia drążka powrót De La Toura i braci z Naim. W prywatnym budownictwie jest definiowana według precyzyjnych systemów typologii hôtel particulier (a city palace) z J. Du Cerceau Muet i. Art: w Anglii Na architekturze Andrea Palladio w całej okazałości w I. Jones (Queen's House w Greenwich, 1616-35) uruchamia działalność C. Wren, interpretuje dane baroku klasycznego francuskiego, przejściem w kierunku uproszczenia konstrukcji i eklektycznym wyborze i rational, wynik którym definiujesz barokowy dla skrajnych dowodów rzucających się w oczy: katedra S. Paul (1675-1710) w Londynie jest najbardziej monumentalnym osiągnięciem; 1982-2003, ciągnęło do wydobycia z klasycznych efektów, co niezwykłe, znajduje się z adeptami w N. Hawksmoor (Castle Howard, 1699-1726) oraz w J. Vanbrugh (Blenheim, 1705-16). Wystrój wnętrza real Windsor aktywny badaczki Verrio Włoch (1674-84) według schematów malarstwa continental podniosłej. Anglicy aktywność Van Dyck było punktem wyjścia dla szkoły w XVIII-wiecznym ritrattisti. Art: w Holandii. Dominującą osobowością Rembrandta i Rubensa są godne naśladowania różnych kontekstów kulturowych klimat, który odróżnia Holandię protestantów i Borghese z Flandrii i realistycznym katolickiej i różnych wyników z barokowym w dwóch krajach . W Holandii problem światła, ustawione przez caravaggeschi School of Utrecht (Terbrugghen, van Honthorst), flamandzki realizm, nazywaną F. Hals daje skutecznej interpretacji w stylu barokowym, można rozwiązać, w formach modlitwy i dramatyczne w malarstwie Rembrandta i Vermeera. Uchodzący za statyw rozkłada się do wielości wyspecjalizowane gatunki muzyczne: pejzaż (Ruysdael), widoki miejskie, kwiaty i zwierzęta, sylweta, że złożoność kompozycji i za pomocą techniki iluzjonistyczne, są skierowane w kierunku bardziej uwydatnią decorativismo. We Flandrii prace Rubensa, ciągnęło do przetworzenia głębokie więzi historyczne poczucie wielkiej renesansowej tradycji, osiąga wyniki najbardziej malowniczych i naturalistycznych cech, które czynią go jednym z najdoskonalszych osiągnięć europejskiego baroku. Vital rozmach kompozycyjny dużych mas Rubensa neutralizuje w eleganckim rytmy w fotografii portretowej podniosłej części uczeń Van Dyck i głowy przebija, ewoluuje w sensie popolaresco twórczości Jordaens. Na architektury holenderskiej, kryjące się w tradycyjne kanony o palladianesimo retoryczne, sprzeciwia się architektury Flandrii na podstawie ogólnych programów pochodzi od włoskiego baroku, w pracach niektórych architektów spółki Jezusa (Aguillon, projekt kościoła jezuitów w Antwerpii, przerobione przez Huyssens; Hesius, Kościół Jezuitów w Louvain). Art: w Austrii i Niemczech W baroku można skonfigurować w ciągu skomplikowane sploty doświadczeń i wpływach, osiągając wyniki miarodajnych i oryginałów, w ostatnich latach z XVII i początku XVIII wieku, w wyniku przetworzenia danych wejściowych francuskich i włoskich; pod wpływem francuskich architektów (De Cotte, Boffrand) w budowę sąd w Niemczech, w Bawarii, Frankonii, Austria, jeden z włoskich architektów (energia słoneczna, Barelli, Lurago, Carlone, ołówki). Borrominiana guariniana i natchnienie Fischer von Erlach (Trinity z Salzburga, 1694-1702), Dientzenhofera (Trójcy Kappel, 1685-89), L. von domu Hildebrandt (Belvedere w Wiedniu (1721-24), B. Neumann (Würzburg Residenz, 1719-29), Pöppelmann (Zwinger Drezno, 1709-36), nie tylko dla dekoracji, ale przede wszystkim za uwagę dedykowanych do odnowienia struktur: kompleks roślin, razy podwójnie i krzyżujących się, rozwarcia perspektywy spacje, organicity rzeźbiarskich, stiuki i freskach, w wystroju wnętrza. Art: w Hiszpanii W przezwyciężeniu późnym manieryzmem który wyprzedził zdefiniowany wokół manufaktury Escorial, ma podstawowe znaczenie dla innowacyjnych prac J. de Ribera, który interpretuje w sensie dramatycznym i ekspresyjnego malarstwa Caravaggeschi Neapolitans i Rzymian, wiadomo podczas pobytu we Włoszech; w tym samym bochenek pracę Zurbarán przechylać wyciąg z pomieszczeń luminismo dowody plastikowe formalne i stałość niemal metafizyczne, a w tym z Murillo realizmu słabnie, stanowi byt i sentymentalny. Prace Velázqueza i wreszcie, że z rembrandtem to bodaj największe osiągnięcie barokowy realizm, zdoła pogodzić, dla idealnej równowagi pomiędzy formalnymi dowodami i bezpośredniości reprezentacji, potrzeba prawdziwego z dekoracji sąd , w jego portrety, grupy, sceny historyczne. Ten epizod jest najbardziej istotne w architekturze, pomiędzy XVII i XVIII wieku, jest konstytuowany przez działalność architektów i dekoratorów de Churriguera aktywny w Salamance i w Madrycie, w głowach naturalistyczne i malowniczego baroku, opracowuje typu ozdoba obejmującego i ruszył, przemycanie architektoniczne sostituendovisi powierzchnia: jeden z najwyższych wyników tego stylu jest przezroczysty (1721-32) Toledo Katedra Nr Tomasza. Art: w hiszpańskiej kolonii Ameryki Barokowy churrigueresco odnajduje echa natychmiastowe i doskonały materiał filmowy w hiszpańskiej kolonii Ameryki, gdzie działa jako bodziec na ruchliwej tendencji lokalnego rzemiosła. Jeśli w dziedzinie architektury Baroku i sztuki sprowadziły, odmierzany jest nerwowa do europejskich systemów, lokalnego rzemiosła, w których częściowo przetrwała w rodzimą tradycję jest swobodnie wyraża się w formach decorativismo podkreślonej w bogatych wnętrzach (Katedra PUEBLA, Meksyk). Drobne Arts Włożona w organicznym postrzeganiem dekoracji, które jest odpowiednie do dojrzałego baroku, drobne arts, w raffinarsi z procesów technicznych i w ogólnym podniesieniem poziomu rzemiosła, staną się integralną częścią wystroju wnętrz. Artysta jest twórcą nazywali także dla rzemiosła artystycznego, ceramiki, szkła, od telefonów komórkowych do upragnionego trofeum: świadczę liberissimi wycięć w Bellunese Brustolon, staniu w Fantoni bergamasco. We Francji dostawcy mebli A.-C. Boulle, złotnik Ballin, Caffieriego brąz fabryki i snycerze, praca do gobelinów w doskonalym pracują synchronicznie z architektów i dekoratorów wnętrz, które Berain Lepautre i. Organizacja dużych warsztatów na usługach sądy, w Paryżu, w Turynie i Rzymie, tworzy nowe relacje: z jednej strony baroku staje się wspólnym językiem i rozprzestrzenia się na rzemieślnika w stylach na poziomie regionalnym i lokalnym; z drugiej strony działalności architektów i dekoratorów przyczynia się do podniesienia ogólnego poziomu produkcji. Historyczne rowery i uświetnienia freskach decoration znaleźć echa w wznowienie produkcji tkackiej (manufaktur z gobeliny; Bruksela; Monako; Mortlake, Florencja, Rzym): autorzy w rzeczywistości kartony są prawie wszystkie duże barokowych malarzy, przez Rubensa w Le Brun, natomiast są replikowane z wielkiego szczęścia niektóre cykle renesansu (Raphael). W ceramice manufaktur z faenzy; Savona należącej; we Florencji; Nevers; Saint-Cloud; Norymberga; Delft), szkło Murano i Bohemia, zastawa nie osadzi w formach i w dekoracji do nowego smaku więcej wolnego, podczas gdy puchlina kolekcje modeli dla srebra i modellers, którzy przyczyniają się do wypoziomowania smaku. Muzyka Termin pojawia się w historiografii muzycznej tylko około 1920: Niemieckie "Musicology" została zaczerpnięta z plastyki, gdy uczeni z historii sztuki została zaakceptowana jako stylistyczna definicja terminu, darmowe teraz tych negatywnych konotacji, że miał początek. Użycie terminu w zakresie także studia muzykologiczno wywołały ożywioną kontrastów i nie jest jeszcze powszechnie przyjęte: w Wielkiej Brytanii, we Francji i we Włoszech napotyka szczególnych ingerencji, głównie z powodu trudności w celu uzyskania środków stylistycznych definicja unitary kropkę, która rozciąga się na wieku i pół (ca. 1600-1750), bogactwo imprez muzycznych disparatissime. Z drugiej strony szeroki strumień muzykologiczne uważa, że pojęcie wyrazistą sugestia nieodzowna jak stylistyczne wskazówki ogólne dla okresu w którym odnowienia języka muzycznego posiada niezaprzeczalne podobieństwa z językiem przenośni (nawet jeśli jest on w sposób oczywisty niestosowne próbować ravvisarvi zbyt szczegółowe matches): na płaszczyźnie ściśle lingwistycznych, to z pewnością definicja odpowiedniejsze niż Riemann, które odnosi się po prostu do konkretnej techniki, choć decydujący, mówiąc o "wieku basso continuo". Z uzyciem baroku wydaje się bardziej oczywiste umieszczenie kulturowo-historycznym stylu. Z nadejściem basso continuo to wciąż jedna z najbardziej widocznych transformacji języka z okresu renesansu, że posługuje się około 1600. Pisanie ściśle polifoniczne, obchodzono wszystkie wpisy były w tej samej płaszczyźnie znaczenie, konieczne jest uproszczenie i odchyleń na ekstremalne wpisów: potwierdza monodia towarzyszyła i spotkanie stron w kierunku pionowym determinuje rozwój harmonii, która jest wolna od trybu i definiuje barwę. Do rozumienia mowy w kierunku poziomym jest więc mniej, lub (jak w bachu) piśmie counterpointistic idealnie pasuje do tej składowej harmonicznej. Przyczepność muzyki do świata "cierpienia" jest jednym z celów barokowa poezja: Statyczna renesansowa równowaga zapewnia miejsce do silnej ekspresji, dynamiki, która może objawiać się w cudowną intensywność colorismo z szkoła wenecka w liniowość utwory monofoniczne kompozycje. Wyszukiwanie napięcia, natomiast, "Światłocień", stwierdził także w muzyki instrumentalnej, która rodzi się i rozwija w barokowym wiek z concerto grosso solo i z księżycowej i z kompozycji na organy i klawesyn. Przy założeniu przez muzyki instrumentalnej z form tanecznych również płyn i przesuwanych renesansu rytm razionalizzandosi skrętów. Narzędzia sami widocznie zmniejszać liczbę i są doskonałymi w funkcji wyszukiwania nowego idealny dźwięk. Równolegle do muzyki instrumentalnej, która znajduje się w Wenecji jeden z ośrodków szykuje, są one w dziedzinie głosowych gatunki z oratorium z sung oraz melodramat: w ostatnim blichtrze Scenic, zamiłowanie do ozdabiania i zmysłowością odnieść się do tak wielu postaw charakterystycznych dla baroku smaku. Zurbarán, Francisco de- Art: we Włoszech. We Włoszech, w baroku rzymskiego stanowi bochenek kapitan nowy styl; także większe niż gdzie indziej jest oczywiste w Rzymie, stolicy catholicity, w szczególności nieprzyleganie zjawisko artystyczne do rzeczywistości społecznej, w których rozwija się w pełnej zgodności z przeznaczeniem. W żarem utworów, które Sixtus V i Paweł V rozpoczął, powołujący się na współpracę z autorstwa Maderny, Fontanny, drzwi były wytyczył nowe miejskie plan miasta do wytycznych w perspektywę w kierunku głównych zabytków, scenograficzny struktury bazy do baroku rzymskiego. Następne pokolenia artystów, pod pontyfikatu Papież Urban VIII, doprowadzoną do dojrzewania ukrytej dyskurs. Architektura w przełamywaniu metod klasycznych kompozycji został zrealizowany poprzez krytykę od wewnątrz do klasycznego zamówienia, które prowadzi do rozszerzenia i w nowelizacji: bohaterów w latach około 1630, Gian Lorenzo Bernini i Francesco Borromini, Pietro da Cortona. Pomieszczenia i wielkość, nie więcej związków według prostej geometrii i natychmiast uwidacznia się w jej logikę, stać w polu napięć, że zakręt łukowy a struktury i powierzchni, to skomplikowane, w związku z podporządkowaniem stron. Kopie, nawet w różnorodności wyniki, kościoły ŚŚ. Luca i Martina (1634-50) i Sz Mary pokoju (1656), Pietro da Cortona, S. Carlino alle Quattro Fontane (1634) Borromini i monumentalne scenograficzny roztwór Bernini Kolumnowej do Bazyliki św. Piotra (1656-67), godło odnowionej intencji propagandy papiestwa. Zakład przedsiębiorstwo centrica preferujący eliptycznym, multilobed stellar, (S. Ivo alla Sapienza i Świętej Agnieszki na Piazza Navona Borromini; S. Andrea al Quirinale z Bernini ), zorganizowany wokół punktu podparcia pęd hełmu, który zbiera i usuwa napięcie membering i powierzchniach. W prywatnym budynku, Palazzo Barberini z Bernini ustanawia typ przeznaczony do rozpowszechniania. Architektura i wystrój wnętrz, malowane i rzeźbione, mają wartość "razem" nierozerwalne. Z malarstwa dekoracyjnego w pracach Pietro da Cortona, ks. Pozzo, G.B. Gaulli można skonfigurować jako przezwyciężeniu klasycyzmu z Carracci (Galeria Palazzo Farnese, 1594-96), który również został utworzony punkt wyjścia; alegorycznej obchody Urban VIII w Palazzo Barberini (1633-39), S. Ignatius (1682-98) i jesusa (1672-83) w kościołach homonimiczne, prescinding od wszelkich gości architektonicznych, tworzenia przestrzeni iluzoryczną, które rozszerzają granice architektonicznej struktury poprzez ustanowienie ogólnych przeznaczonych do przekształcenia na całym obszarze europejskim, aż do XVIII wieku zaawansowane (Tiepolo). Na stronie duży bochenek malarstwa dekoracyjnego, tym bardziej medytował doświadczenia artystyczne z Caravaggio, wyrażonych w formie realistycznych i antiretorica, stanowi jeden z wariantów dynamicznego w baroku włoskiego i europejskiego, dając boot do obecnych, że znajdą epigone we Francji, Hiszpanii, we Flandrii (Valentin, Ribera, Elsheimer), w południowych Włoszech (Caracciolo, kapłani) i Tuscany (O. Gentileschi). Konieczne jest, aby powrócić ponownie do pojęcia barok jako jedności sztuki na wejscie na myśl rzeźby: również w tej dziedzinie linijki jest Bernini w szkole (Baratta, płaszczki), które rośnie i rozwija się wokół przedsiębiorstwa "zadaszenie" S. Peter, "Katedrze Saint" i romana fontann, która proponuje nową interpretację malowniczy charakter. Prąd bardziej klasycznym prowadzi do A. Algardi. W południowych Włoszech, w Ligurii, Veneto, Lombardię, Emilia, lokalnych artystów, rozwój, przy odnowionej wrażliwości, jak wiele interpretacji nowego stylu, wynikający z protezą niektórych aspektów baroku rzymskiego na matryce kultury lokalnej, natomiast tamat pozostaje na marginesie tego ruchu. W Lecce (Katedra), Palermo (willi Bagheria), Katanii, interpretacja bardzo plastikowe dekoracyjne i oddziaływuje na powierzchnie ale nie struktury. W Genui na nawet żywej tradycji ścianę ozdabiał zaangażowanie nowych rozwiązań zespół urbanistyczny (via Balbi) i architektoniczne aktywność B. Białe; więcej niż połowy pierwszego wieku dekoracyjne cykli De Ferrari, naturalistycznych rzeźb berniniano Parodi prelude, ze względu na elegancję na kompozycyjną rytmy, do rokokowej. W Wenecji B. Longhena interpretuje w kategoriach barokowy w Santa Maria della Salute, Palladiańskie klasycyzm, natomiast w pracowniach w Strozzi, Fetti, Liss miksowaniu krytycznie wielkiej tradycji malarstwa weneckiego od XVI wieku. W Bolonii, doświadczenia z dekoracyjną quadraturisti, formularzy dynastia z scenografowie Bibiena i Accademia degli Incamminati ciągle żyje w tradycji klasycznej, założona przez Carracci, w pracach G. Reni, Domenichino. W Mediolanie G.B. Crespi, Morazzone i Tanzio da Varallo zinterpretować, w zgodzie z lokalnymi tradycjami pomna ascezą przeciw-reformaci wieku San Carlo, swietej drama jako brzegowe zaproszenie do medytacji i ascezą. Torino wreszcie, stolicy Sabaudii, jest niepoprawną konfigurację wzdłuż wszystkich w XVII wieku jako barokowych miast; jego historyczne i zabytkowe skupia się wokół placów S. Carlo (1637) i zamku, najwyższe przejawy nowej urbanistyki w mieście. Związki z Francją usprawiedliwić przeszukanie monumentalizm opartą na filmowych wcieleń motywy architektoniczne i klasycystycznymi, wyklucza, o potrzebie większej ilości treści, wzorowanej na wyniki śmielej rzymskiego baroku. W dekoracji wnętrz z alegoryczne freski z Guidobono, Dufour (palazzo Madama, Seyter (Pałac Królewski) są unormowane stiuki i nacięcia wykonane przez rzemieślników z Lugano oraz władzami lokalnymi. W physiognomy miasto otwarte międzynarodowe i których Castellamonte położyły ostateczny charakter pracy Guarini (Kaplica Swietego Wanta 1668; Palazzo Carignano, Kolegium Nobles, ca. 1680) współgra z prawdziwości a kontrapunkt, a Juvara, na początku XVIII wieku (Bazylika Superga, 1716; Palazzo Madama, 1718; Palazzina di Stupinigi, 1729-30), z inteligentnym konsystencję. Art: we Francji Barokowy zakłada swój ostateczny kształt wokół dużych fabryk w czasie rzeczywistym w Wersalu (Le Vau, Mansart), Luwr (Perrault), Les Invalides (Bruant, Mansart) i na schemacie dużego miejskiego kwaterunku, ze Place Royale (1605-12) do Placu Vendôme (Mansart, 1677-98), do ogólnych planów Blondl (1686) oraz Bullet (1690); klasyczne physiognomy, niemal polemicznym wobec rozwiązań bardziej heterodox rzymskiego baroku, ściśle związany z absolutystyczne ideologii panowania Ludwika XIV, który staje się paradygmat smaku przez oficjalne organy akademii malarstwa (1648) i architektury (1671). Do klasycyzmu francuskiego nie jest z pewnością renesansowych typu "wedle miary pierdoły, ale podzielał i monumentalne. Na odsłonę kultowej wzór kolumny i pediment, przyjęcie gigantyczne zamówienie osiąga efekt równie retorycznych i elokwentny z najwyższymi wynikami baroku włoskiego. Ogrodów w Wersalu, na Tuileries i królewskie pałace (Marly, Sceaux), uporządkowane według geometrycznej scenografii i rational, stanowią istotny aspekt urbanistyki i architektury barokowej. Wystrój wnętrza oficerów, powierza się gorliwość organizacyjnych Le Brun, uczeń Vouet, i jego szkoły, które korzysta ze współpracy z rzeźbiarzy takich jak Coysevox Girardon i rozwija według precyzyjnych classiciste dyrektyw carraccesco formy. Na tej samej linii, co pozwala na wprowadzenie większej aktywności intelektualnej i literackiej Poussin, podczas gdy tradycja realizm Caravaggia drążka powrót De La Toura i braci z Naim. W prywatnym budownictwie jest definiowana według precyzyjnych systemów typologii hôtel particulier (a city palace) z J. Du Cerceau Muet i. Art: w Anglii Na architekturze Andrea Palladio w całej okazałości w I. Jones (Queen's House w Greenwich, 1616-35) uruchamia działalność C. Wren, interpretuje dane baroku klasycznego francuskiego, przejściem w kierunku uproszczenia konstrukcji i eklektycznym wyborze i rational, wynik którym definiujesz barokowy dla skrajnych dowodów rzucających się w oczy: katedra S. Paul (1675-1710) w Londynie jest najbardziej monumentalnym osiągnięciem; 1982-2003, ciągnęło do wydobycia z klasycznych efektów, co niezwykłe, znajduje się z adeptami w N. Hawksmoor (Castle Howard, 1699-1726) oraz w J. Vanbrugh (Blenheim, 1705-16). Wystrój wnętrza real Windsor aktywny badaczki Verrio Włoch (1674-84) według schematów malarstwa continental podniosłej. Anglicy aktywność Van Dyck było punktem wyjścia dla szkoły w XVIII-wiecznym ritrattisti. Art: w Holandii. Dominującą osobowością Rembrandta i Rubensa są godne naśladowania różnych kontekstów kulturowych klimat, który odróżnia Holandię protestantów i Borghese z Flandrii i realistycznym katolickiej i różnych wyników z barokowym w dwóch krajach . W Holandii problem światła, ustawione przez caravaggeschi School of Utrecht (Terbrugghen, van Honthorst), flamandzki realizm, nazywaną F. Hals daje skutecznej interpretacji w stylu barokowym, można rozwiązać, w formach modlitwy i dramatyczne w malarstwie Rembrandta i Vermeera. Uchodzący za statyw rozkłada się do wielości wyspecjalizowane gatunki muzyczne: pejzaż (Ruysdael), widoki miejskie, kwiaty i zwierzęta, sylweta, że złożoność kompozycji i za pomocą techniki iluzjonistyczne, są skierowane w kierunku bardziej uwydatnią decorativismo. We Flandrii prace Rubensa, ciągnęło do przetworzenia głębokie więzi historyczne poczucie wielkiej renesansowej tradycji, osiąga wyniki najbardziej malowniczych i naturalistycznych cech, które czynią go jednym z najdoskonalszych osiągnięć europejskiego baroku. Vital rozmach kompozycyjny dużych mas Rubensa neutralizuje w eleganckim rytmy w fotografii portretowej podniosłej części uczeń Van Dyck i głowy przebija, ewoluuje w sensie popolaresco twórczości Jordaens. Na architektury holenderskiej, kryjące się w tradycyjne kanony o palladianesimo retoryczne, sprzeciwia się architektury Flandrii na podstawie ogólnych programów pochodzi od włoskiego baroku, w pracach niektórych architektów spółki Jezusa (Aguillon, projekt kościoła jezuitów w Antwerpii, przerobione przez Huyssens; Hesius, Kościół Jezuitów w Louvain). Art: w Austrii i Niemczech W baroku można skonfigurować w ciągu skomplikowane sploty doświadczeń i wpływach, osiągając wyniki miarodajnych i oryginałów, w ostatnich latach z XVII i początku XVIII wieku, w wyniku przetworzenia danych wejściowych francuskich i włoskich; pod wpływem francuskich architektów (De Cotte, Boffrand) w budowę sąd w Niemczech, w Bawarii, Frankonii, Austria, jeden z włoskich architektów (energia słoneczna, Barelli, Lurago, Carlone, ołówki). Borrominiana guariniana i natchnienie Fischer von Erlach (Trinity z Salzburga, 1694-1702), Dientzenhofera (Trójcy Kappel, 1685-89), L. von domu Hildebrandt (Belvedere w Wiedniu (1721-24), B. Neumann (Würzburg Residenz, 1719-29), Pöppelmann (Zwinger Drezno, 1709-36), nie tylko dla dekoracji, ale przede wszystkim za uwagę dedykowanych do odnowienia struktur: kompleks roślin, razy podwójnie i krzyżujących się, rozwarcia perspektywy spacje, organicity rzeźbiarskich, stiuki i freskach, w wystroju wnętrza. Art: w Hiszpanii W przezwyciężeniu późnym manieryzmem który wyprzedził zdefiniowany wokół manufaktury Escorial, ma podstawowe znaczenie dla innowacyjnych prac J. de Ribera, który interpretuje w sensie dramatycznym i ekspresyjnego malarstwa Caravaggeschi Neapolitans i Rzymian, wiadomo podczas pobytu we Włoszech; w tym samym bochenek pracę Zurbarán przechylać wyciąg z pomieszczeń luminismo dowody plastikowe formalne i stałość niemal metafizyczne, a w tym z Murillo realizmu słabnie, stanowi byt i sentymentalny. Prace Velázqueza i wreszcie, że z rembrandtem to bodaj największe osiągnięcie barokowy realizm, zdoła pogodzić, dla idealnej równowagi pomiędzy formalnymi dowodami i bezpośredniości reprezentacji, potrzeba prawdziwego z dekoracji sąd , w jego portrety, grupy, sceny historyczne. Ten epizod jest najbardziej istotne w architekturze, pomiędzy XVII i XVIII wieku, jest konstytuowany przez działalność architektów i dekoratorów de Churriguera aktywny w Salamance i w Madrycie, w głowach naturalistyczne i malowniczego baroku, opracowuje typu ozdoba obejmującego i ruszył, przemycanie architektoniczne sostituendovisi powierzchnia: jeden z najwyższych wyników tego stylu jest przezroczysty (1721-32) Toledo Katedra Nr Tomasza. Art: w hiszpańskiej kolonii Ameryki Barokowy churrigueresco odnajduje echa natychmiastowe i doskonały materiał filmowy w hiszpańskiej kolonii Ameryki, gdzie działa jako bodziec na ruchliwej tendencji lokalnego rzemiosła. Jeśli w dziedzinie architektury Baroku i sztuki sprowadziły, odmierzany jest nerwowa do europejskich systemów, lokalnego rzemiosła, w których częściowo przetrwała w rodzimą tradycję jest swobodnie wyraża się w formach decorativismo podkreślonej w bogatych wnętrzach (Katedra PUEBLA, Meksyk). Drobne Arts Włożona w organicznym postrzeganiem dekoracji, które jest odpowiednie do dojrzałego baroku, drobne arts, w raffinarsi z procesów technicznych i w ogólnym podniesieniem poziomu rzemiosła, staną się integralną częścią wystroju wnętrz. Artysta jest twórcą nazywali także dla rzemiosła artystycznego, ceramiki, szkła, od telefonów komórkowych do upragnionego trofeum: świadczę liberissimi wycięć w Bellunese Brustolon, staniu w Fantoni bergamasco. We Francji dostawcy mebli A.-C. Boulle, złotnik Ballin, Caffieriego brąz fabryki i snycerze, praca do gobelinów w doskonalym pracują synchronicznie z architektów i dekoratorów wnętrz, które Berain Lepautre i. Organizacja dużych warsztatów na usługach sądy, w Paryżu, w Turynie i Rzymie, tworzy nowe relacje: z jednej strony baroku staje się wspólnym językiem i rozprzestrzenia się na rzemieślnika w stylach na poziomie regionalnym i lokalnym; z drugiej strony działalności architektów i dekoratorów przyczynia się do podniesienia ogólnego poziomu produkcji. Historyczne rowery i uświetnienia freskach decoration znaleźć echa w wznowienie produkcji tkackiej (manufaktur z gobeliny; Bruksela; Monako; Mortlake, Florencja, Rzym): autorzy w rzeczywistości kartony są prawie wszystkie duże barokowych malarzy, przez Rubensa w Le Brun, natomiast są replikowane z wielkiego szczęścia niektóre cykle renesansu (Raphael). W ceramice manufaktur z faenzy; Savona należącej; we Florencji; Nevers; Saint-Cloud; Norymberga; Delft), szkło Murano i Bohemia, zastawa nie osadzi w formach i w dekoracji do nowego smaku więcej wolnego, podczas gdy puchlina kolekcje modeli dla srebra i modellers, którzy przyczyniają się do wypoziomowania smaku. Muzyka Termin pojawia się w historiografii muzycznej tylko około 1920: Niemieckie "Musicology" została zaczerpnięta z plastyki, gdy uczeni z historii sztuki została zaakceptowana jako stylistyczna definicja terminu, darmowe teraz tych negatywnych konotacji, że miał początek. Użycie terminu w zakresie także studia muzykologiczno wywołały ożywioną kontrastów i nie jest jeszcze powszechnie przyjęte: w Wielkiej Brytanii, we Francji i we Włoszech napotyka szczególnych ingerencji, głównie z powodu trudności w celu uzyskania środków stylistycznych definicja unitary kropkę, która rozciąga się na wieku i pół (ca. 1600-1750), bogactwo imprez muzycznych disparatissime. Z drugiej strony szeroki strumień muzykologiczne uważa, że pojęcie wyrazistą sugestia nieodzowna jak stylistyczne wskazówki ogólne dla okresu w którym odnowienia języka muzycznego posiada niezaprzeczalne podobieństwa z językiem przenośni (nawet jeśli jest on w sposób oczywisty niestosowne próbować ravvisarvi zbyt szczegółowe matches): na płaszczyźnie ściśle lingwistycznych, to z pewnością definicja odpowiedniejsze niż Riemann, które odnosi się po prostu do konkretnej techniki, choć decydujący, mówiąc o "wieku basso continuo". Z uzyciem baroku wydaje się bardziej oczywiste umieszczenie kulturowo-historycznym stylu. Z nadejściem basso continuo to wciąż jedna z najbardziej widocznych transformacji języka z okresu renesansu, że posługuje się około 1600. Pisanie ściśle polifoniczne, obchodzono wszystkie wpisy były w tej samej płaszczyźnie znaczenie, konieczne jest uproszczenie i odchyleń na ekstremalne wpisów: potwierdza monodia towarzyszyła i spotkanie stron w kierunku pionowym determinuje rozwój harmonii, która jest wolna od trybu i definiuje barwę. Do rozumienia mowy w kierunku poziomym jest więc mniej, lub (jak w bachu) piśmie counterpointistic idealnie pasuje do tej składowej harmonicznej. Przyczepność muzyki do świata "cierpienia" jest jednym z celów barokowa poezja: Statyczna renesansowa równowaga zapewnia miejsce do silnej ekspresji, dynamiki, która może objawiać się w cudowną intensywność colorismo z szkoła wenecka w liniowość utwory monofoniczne kompozycje. Wyszukiwanie napięcia, natomiast, "Światłocień", stwierdził także w muzyki instrumentalnej, która rodzi się i rozwija w barokowym wiek z concerto grosso solo i z księżycowej i z kompozycji na organy i klawesyn. Przy założeniu przez muzyki instrumentalnej z form tanecznych również płyn i przesuwanych renesansu rytm razionalizzandosi skrętów. Narzędzia sami widocznie zmniejszać liczbę i są doskonałymi w funkcji wyszukiwania nowego idealny dźwięk. Równolegle do muzyki instrumentalnej, która znajduje się w Wenecji jeden z ośrodków szykuje, są one w dziedzinie głosowych gatunki z oratorium z sung oraz melodramat: w ostatnim blichtrze Scenic, zamiłowanie do ozdabiania i zmysłowością odnieść się do tak wielu postaw charakterystycznych dla baroku smaku. Zurbarán, Francisco de- Art: we Włoszech. We Włoszech, w baroku rzymskiego stanowi bochenek kapitan nowy styl; także większe niż gdzie indziej jest oczywiste w Rzymie, stolicy catholicity, w szczególności nieprzyleganie zjawisko artystyczne do rzeczywistości społecznej, w których rozwija się w pełnej zgodności z przeznaczeniem. W żarem utworów, które Sixtus V i Paweł V rozpoczął, powołujący się na współpracę z autorstwa Maderny, Fontanny, drzwi były wytyczył nowe miejskie plan miasta do wytycznych w perspektywę w kierunku głównych zabytków, scenograficzny struktury bazy do baroku rzymskiego. Następne pokolenia artystów, pod pontyfikatu Papież Urban VIII, doprowadzoną do dojrzewania ukrytej dyskurs. Architektura w przełamywaniu metod klasycznych kompozycji został zrealizowany poprzez krytykę od wewnątrz do klasycznego zamówienia, które prowadzi do rozszerzenia i w nowelizacji: bohaterów w latach około 1630, Gian Lorenzo Bernini i Francesco Borromini, Pietro da Cortona. Pomieszczenia i wielkość, nie więcej związków według prostej geometrii i natychmiast uwidacznia się w jej logikę, stać w polu napięć, że zakręt łukowy a struktury i powierzchni, to skomplikowane, w związku z podporządkowaniem stron. Kopie, nawet w różnorodności wyniki, kościoły ŚŚ. Luca i Martina (1634-50) i Sz Mary pokoju (1656), Pietro da Cortona, S. Carlino alle Quattro Fontane (1634) Borromini i monumentalne scenograficzny roztwór Bernini Kolumnowej do Bazyliki św. Piotra (1656-67), godło odnowionej intencji propagandy papiestwa. Zakład przedsiębiorstwo centrica preferujący eliptycznym, multilobed stellar, (S. Ivo alla Sapienza i Świętej Agnieszki na Piazza Navona Borromini; S. Andrea al Quirinale z Bernini ), zorganizowany wokół punktu podparcia pęd hełmu, który zbiera i usuwa napięcie membering i powierzchniach. W prywatnym budynku, Palazzo Barberini z Bernini ustanawia typ przeznaczony do rozpowszechniania. Architektura i wystrój wnętrz, malowane i rzeźbione, mają wartość "razem" nierozerwalne. Z malarstwa dekoracyjnego w pracach Pietro da Cortona, ks. Pozzo, G.B. Gaulli można skonfigurować jako przezwyciężeniu klasycyzmu z Carracci (Galeria Palazzo Farnese, 1594-96), który również został utworzony punkt wyjścia; alegorycznej obchody Urban VIII w Palazzo Barberini (1633-39), S. Ignatius (1682-98) i jesusa (1672-83) w kościołach homonimiczne, prescinding od wszelkich gości architektonicznych, tworzenia przestrzeni iluzoryczną, które rozszerzają granice architektonicznej struktury poprzez ustanowienie ogólnych przeznaczonych do przekształcenia na całym obszarze europejskim, aż do XVIII wieku zaawansowane (Tiepolo). Na stronie duży bochenek malarstwa dekoracyjnego, tym bardziej medytował doświadczenia artystyczne z Caravaggio, wyrażonych w formie realistycznych i antiretorica, stanowi jeden z wariantów dynamicznego w baroku włoskiego i europejskiego, dając boot do obecnych, że znajdą epigone we Francji, Hiszpanii, we Flandrii (Valentin, Ribera, Elsheimer), w południowych Włoszech (Caracciolo, kapłani) i Tuscany (O. Gentileschi). Konieczne jest, aby powrócić ponownie do pojęcia barok jako jedności sztuki na wejscie na myśl rzeźby: również w tej dziedzinie linijki jest Bernini w szkole (Baratta, płaszczki), które rośnie i rozwija się wokół przedsiębiorstwa "zadaszenie" S. Peter, "Katedrze Saint" i romana fontann, która proponuje nową interpretację malowniczy charakter. Prąd bardziej klasycznym prowadzi do A. Algardi. W południowych Włoszech, w Ligurii, Veneto, Lombardię, Emilia, lokalnych artystów, rozwój, przy odnowionej wrażliwości, jak wiele interpretacji nowego stylu, wynikający z protezą niektórych aspektów baroku rzymskiego na matryce kultury lokalnej, natomiast tamat pozostaje na marginesie tego ruchu. W Lecce (Katedra), Palermo (willi Bagheria), Katanii, interpretacja bardzo plastikowe dekoracyjne i oddziaływuje na powierzchnie ale nie struktury. W Genui na nawet żywej tradycji ścianę ozdabiał zaangażowanie nowych rozwiązań zespół urbanistyczny (via Balbi) i architektoniczne aktywność B. Białe; więcej niż połowy pierwszego wieku dekoracyjne cykli De Ferrari, naturalistycznych rzeźb berniniano Parodi prelude, ze względu na elegancję na kompozycyjną rytmy, do rokokowej. W Wenecji B. Longhena interpretuje w kategoriach barokowy w Santa Maria della Salute, Palladiańskie klasycyzm, natomiast w pracowniach w Strozzi, Fetti, Liss miksowaniu krytycznie wielkiej tradycji malarstwa weneckiego od XVI wieku. W Bolonii, doświadczenia z dekoracyjną quadraturisti, formularzy dynastia z scenografowie Bibiena i Accademia degli Incamminati ciągle żyje w tradycji klasycznej, założona przez Carracci, w pracach G. Reni, Domenichino. W Mediolanie G.B. Crespi, Morazzone i Tanzio da Varallo zinterpretować, w zgodzie z lokalnymi tradycjami pomna ascezą przeciw-reformaci wieku San Carlo, swietej drama jako brzegowe zaproszenie do medytacji i ascezą. Torino wreszcie, stolicy Sabaudii, jest niepoprawną konfigurację wzdłuż wszystkich w XVII wieku jako barokowych miast; jego historyczne i zabytkowe skupia się wokół placów S. Carlo (1637) i zamku, najwyższe przejawy nowej urbanistyki w mieście. Związki z Francją usprawiedliwić przeszukanie monumentalizm opartą na filmowych wcieleń motywy architektoniczne i klasycystycznymi, wyklucza, o potrzebie większej ilości treści, wzorowanej na wyniki śmielej rzymskiego baroku. W dekoracji wnętrz z alegoryczne freski z Guidobono, Dufour (palazzo Madama, Seyter (Pałac Królewski) są unormowane stiuki i nacięcia wykonane przez rzemieślników z Lugano oraz władzami lokalnymi. W physiognomy miasto otwarte międzynarodowe i których Castellamonte położyły ostateczny charakter pracy Guarini (Kaplica Swietego Wanta 1668; Palazzo Carignano, Kolegium Nobles, ca. 1680) współgra z prawdziwości a kontrapunkt, a Juvara, na początku XVIII wieku (Bazylika Superga, 1716; Palazzo Madama, 1718; Palazzina di Stupinigi, 1729-30), z inteligentnym konsystencję. Art: we Francji Barokowy zakłada swój ostateczny kształt wokół dużych fabryk w czasie rzeczywistym w Wersalu (Le Vau, Mansart), Luwr (Perrault), Les Invalides (Bruant, Mansart) i na schemacie dużego miejskiego kwaterunku, ze Place Royale (1605-12) do Placu Vendôme (Mansart, 1677-98), do ogólnych planów Blondl (1686) oraz Bullet (1690); klasyczne physiognomy, niemal polemicznym wobec rozwiązań bardziej heterodox rzymskiego baroku, ściśle związany z absolutystyczne ideologii panowania Ludwika XIV, który staje się paradygmat smaku przez oficjalne organy akademii malarstwa (1648) i architektury (1671). Do klasycyzmu francuskiego nie jest z pewnością renesansowych typu "wedle miary pierdoły, ale podzielał i monumentalne. Na odsłonę kultowej wzór kolumny i pediment, przyjęcie gigantyczne zamówienie osiąga efekt równie retorycznych i elokwentny z najwyższymi wynikami baroku włoskiego. Ogrodów w Wersalu, na Tuileries i królewskie pałace (Marly, Sceaux), uporządkowane według geometrycznej scenografii i rational, stanowią istotny aspekt urbanistyki i architektury barokowej. Wystrój wnętrza oficerów, powierza się gorliwość organizacyjnych Le Brun, uczeń Vouet, i jego szkoły, które korzysta ze współpracy z rzeźbiarzy takich jak Coysevox Girardon i rozwija według precyzyjnych classiciste dyrektyw carraccesco formy. Na tej samej linii, co pozwala na wprowadzenie większej aktywności intelektualnej i literackiej Poussin, podczas gdy tradycja realizm Caravaggia drążka powrót De La Toura i braci z Naim. W prywatnym budownictwie jest definiowana według precyzyjnych systemów typologii hôtel particulier (a city palace) z J. Du Cerceau Muet i. Art: w Anglii Na architekturze Andrea Palladio w całej okazałości w I. Jones (Queen's House w Greenwich, 1616-35) uruchamia działalność C. Wren, interpretuje dane baroku klasycznego francuskiego, przejściem w kierunku uproszczenia konstrukcji i eklektycznym wyborze i rational, wynik którym definiujesz barokowy dla skrajnych dowodów rzucających się w oczy: katedra S. Paul (1675-1710) w Londynie jest najbardziej monumentalnym osiągnięciem; 1982-2003, ciągnęło do wydobycia z klasycznych efektów, co niezwykłe, znajduje się z adeptami w N. Hawksmoor (Castle Howard, 1699-1726) oraz w J. Vanbrugh (Blenheim, 1705-16). Wystrój wnętrza real Windsor aktywny badaczki Verrio Włoch (1674-84) według schematów malarstwa continental podniosłej. Anglicy aktywność Van Dyck było punktem wyjścia dla szkoły w XVIII-wiecznym ritrattisti. Art: w Holandii. Dominującą osobowością Rembrandta i Rubensa są godne naśladowania różnych kontekstów kulturowych klimat, który odróżnia Holandię protestantów i Borghese z Flandrii i realistycznym katolickiej i różnych wyników z barokowym w dwóch krajach . W Holandii problem światła, ustawione przez caravaggeschi School of Utrecht (Terbrugghen, van Honthorst), flamandzki realizm, nazywaną F. Hals daje skutecznej interpretacji w stylu barokowym, można rozwiązać, w formach modlitwy i dramatyczne w malarstwie Rembrandta i Vermeera. Uchodzący za statyw rozkłada się do wielości wyspecjalizowane gatunki muzyczne: pejzaż (Ruysdael), widoki miejskie, kwiaty i zwierzęta, sylweta, że złożoność kompozycji i za pomocą techniki iluzjonistyczne, są skierowane w kierunku bardziej uwydatnią decorativismo. We Flandrii prace Rubensa, ciągnęło do przetworzenia głębokie więzi historyczne poczucie wielkiej renesansowej tradycji, osiąga wyniki najbardziej malowniczych i naturalistycznych cech, które czynią go jednym z najdoskonalszych osiągnięć europejskiego baroku. Vital rozmach kompozycyjny dużych mas Rubensa neutralizuje w eleganckim rytmy w fotografii portretowej podniosłej części uczeń Van Dyck i głowy przebija, ewoluuje w sensie popolaresco twórczości Jordaens. Na architektury holenderskiej, kryjące się w tradycyjne kanony o palladianesimo retoryczne, sprzeciwia się architektury Flandrii na podstawie ogólnych programów pochodzi od włoskiego baroku, w pracach niektórych architektów spółki Jezusa (Aguillon, projekt kościoła jezuitów w Antwerpii, przerobione przez Huyssens; Hesius, Kościół Jezuitów w Louvain). Art: w Austrii i Niemczech W baroku można skonfigurować w ciągu skomplikowane sploty doświadczeń i wpływach, osiągając wyniki miarodajnych i oryginałów, w ostatnich latach z XVII i początku XVIII wieku, w wyniku przetworzenia danych wejściowych francuskich i włoskich; pod wpływem francuskich architektów (De Cotte, Boffrand) w budowę sąd w Niemczech, w Bawarii, Frankonii, Austria, jeden z włoskich architektów (energia słoneczna, Barelli, Lurago, Carlone, ołówki). Borrominiana guariniana i natchnienie Fischer von Erlach (Trinity z Salzburga, 1694-1702), Dientzenhofera (Trójcy Kappel, 1685-89), L. von domu Hildebrandt (Belvedere w Wiedniu (1721-24), B. Neumann (Würzburg Residenz, 1719-29), Pöppelmann (Zwinger Drezno, 1709-36), nie tylko dla dekoracji, ale przede wszystkim za uwagę dedykowanych do odnowienia struktur: kompleks roślin, razy podwójnie i krzyżujących się, rozwarcia perspektywy spacje, organicity rzeźbiarskich, stiuki i freskach, w wystroju wnętrza. Art: w Hiszpanii W przezwyciężeniu późnym manieryzmem który wyprzedził zdefiniowany wokół manufaktury Escorial, ma podstawowe znaczenie dla innowacyjnych prac J. de Ribera, który interpretuje w sensie dramatycznym i ekspresyjnego malarstwa Caravaggeschi Neapolitans i Rzymian, wiadomo podczas pobytu we Włoszech; w tym samym bochenek pracę Zurbarán przechylać wyciąg z pomieszczeń luminismo dowody plastikowe formalne i stałość niemal metafizyczne, a w tym z Murillo realizmu słabnie, stanowi byt i sentymentalny. Prace Velázqueza i wreszcie, że z rembrandtem to bodaj największe osiągnięcie barokowy realizm, zdoła pogodzić, dla idealnej równowagi pomiędzy formalnymi dowodami i bezpośredniości reprezentacji, potrzeba prawdziwego z dekoracji sąd , w jego portrety, grupy, sceny historyczne. Ten epizod jest najbardziej istotne w architekturze, pomiędzy XVII i XVIII wieku, jest konstytuowany przez działalność architektów i dekoratorów de Churriguera aktywny w Salamance i w Madrycie, w głowach naturalistyczne i malowniczego baroku, opracowuje typu ozdoba obejmującego i ruszył, przemycanie architektoniczne sostituendovisi powierzchnia: jeden z najwyższych wyników tego stylu jest przezroczysty (1721-32) Toledo Katedra Nr Tomasza. Art: w hiszpańskiej kolonii Ameryki Barokowy churrigueresco odnajduje echa natychmiastowe i doskonały materiał filmowy w hiszpańskiej kolonii Ameryki, gdzie działa jako bodziec na ruchliwej tendencji lokalnego rzemiosła. Jeśli w dziedzinie architektury Baroku i sztuki sprowadziły, odmierzany jest nerwowa do europejskich systemów, lokalnego rzemiosła, w których częściowo przetrwała w rodzimą tradycję jest swobodnie wyraża się w formach decorativismo podkreślonej w bogatych wnętrzach (Katedra PUEBLA, Meksyk). Drobne Arts Włożona w organicznym postrzeganiem dekoracji, które jest odpowiednie do dojrzałego baroku, drobne arts, w raffinarsi z procesów technicznych i w ogólnym podniesieniem poziomu rzemiosła, staną się integralną częścią wystroju wnętrz. Artysta jest twórcą nazywali także dla rzemiosła artystycznego, ceramiki, szkła, od telefonów komórkowych do upragnionego trofeum: świadczę liberissimi wycięć w Bellunese Brustolon, staniu w Fantoni bergamasco. We Francji dostawcy mebli A.-C. Boulle, złotnik Ballin, Caffieriego brąz fabryki i snycerze, praca do gobelinów w doskonalym pracują synchronicznie z architektów i dekoratorów wnętrz, które Berain Lepautre i. Organizacja dużych warsztatów na usługach sądy, w Paryżu, w Turynie i Rzymie, tworzy nowe relacje: z jednej strony baroku staje się wspólnym językiem i rozprzestrzenia się na rzemieślnika w stylach na poziomie regionalnym i lokalnym; z drugiej strony działalności architektów i dekoratorów przyczynia się do podniesienia ogólnego poziomu produkcji. Historyczne rowery i uświetnienia freskach decoration znaleźć echa w wznowienie produkcji tkackiej (manufaktur z gobeliny; Bruksela; Monako; Mortlake, Florencja, Rzym): autorzy w rzeczywistości kartony są prawie wszystkie duże barokowych malarzy, przez Rubensa w Le Brun, natomiast są replikowane z wielkiego szczęścia niektóre cykle renesansu (Raphael). W ceramice manufaktur z faenzy; Savona należącej; we Florencji; Nevers; Saint-Cloud; Norymberga; Delft), szkło Murano i Bohemia, zastawa nie osadzi w formach i w dekoracji do nowego smaku więcej wolnego, podczas gdy puchlina kolekcje modeli dla srebra i modellers, którzy przyczyniają się do wypoziomowania smaku. Muzyka Termin pojawia się w historiografii muzycznej tylko około 1920: Niemieckie "Musicology" została zaczerpnięta z plastyki, gdy uczeni z historii sztuki została zaakceptowana jako stylistyczna definicja terminu, darmowe teraz tych negatywnych konotacji, że miał początek. Użycie terminu w zakresie także studia muzykologiczno wywołały ożywioną kontrastów i nie jest jeszcze powszechnie przyjęte: w Wielkiej Brytanii, we Francji i we Włoszech napotyka szczególnych ingerencji, głównie z powodu trudności w celu uzyskania środków stylistycznych definicja unitary kropkę, która rozciąga się na wieku i pół (ca. 1600-1750), bogactwo imprez muzycznych disparatissime. Z drugiej strony szeroki strumień muzykologiczne uważa, że pojęcie wyrazistą sugestia nieodzowna jak stylistyczne wskazówki ogólne dla okresu w którym odnowienia języka muzycznego posiada niezaprzeczalne podobieństwa z językiem przenośni (nawet jeśli jest on w sposób oczywisty niestosowne próbować ravvisarvi zbyt szczegółowe matches): na płaszczyźnie ściśle lingwistycznych, to z pewnością definicja odpowiedniejsze niż Riemann, które odnosi się po prostu do konkretnej techniki, choć decydujący, mówiąc o "wieku basso continuo". Z uzyciem baroku wydaje się bardziej oczywiste umieszczenie kulturowo-historycznym stylu. Z nadejściem basso continuo to wciąż jedna z najbardziej widocznych transformacji języka z okresu renesansu, że posługuje się około 1600. Pisanie ściśle polifoniczne, obchodzono wszystkie wpisy były w tej samej płaszczyźnie znaczenie, konieczne jest uproszczenie i odchyleń na ekstremalne wpisów: potwierdza monodia towarzyszyła i spotkanie stron w kierunku pionowym determinuje rozwój harmonii, która jest wolna od trybu i definiuje barwę. Do rozumienia mowy w kierunku poziomym jest więc mniej, lub (jak w bachu) piśmie counterpointistic idealnie pasuje do tej składowej harmonicznej. Przyczepność muzyki do świata "cierpienia" jest jednym z celów barokowa poezja: Statyczna renesansowa równowaga zapewnia miejsce do silnej ekspresji, dynamiki, która może objawiać się w cudowną intensywność colorismo z szkoła wenecka w liniowość utwory monofoniczne kompozycje. Wyszukiwanie napięcia, natomiast, "Światłocień", stwierdził także w muzyki instrumentalnej, która rodzi się i rozwija w barokowym wiek z concerto grosso solo i z księżycowej i z kompozycji na organy i klawesyn. Przy założeniu przez muzyki instrumentalnej z form tanecznych również płyn i przesuwanych renesansu rytm razionalizzandosi skrętów. Narzędzia sami widocznie zmniejszać liczbę i są doskonałymi w funkcji wyszukiwania nowego idealny dźwięk. Równolegle do muzyki instrumentalnej, która znajduje się w Wenecji jeden z ośrodków szykuje, są one w dziedzinie głosowych gatunki z oratorium z sung oraz melodramat: w ostatnim blichtrze Scenic, zamiłowanie do ozdabiania i zmysłowością odnieść się do tak wielu postaw charakterystycznych dla baroku smaku. Zurbarán, Francisco de-
Forums
Topics Started: 0
Replies Created: 0
Forum Role: Participant
